Rimburg, Drievuldigheidskerk

De kerk
De H. Drievuldigheidskerk te Rimburg (1726) is een eenbeukige kruiskerk met een driezijdig gesloten koor en een getrapt oostwerk/voorgevel met een centrale toren. Het gebouw heeft een neoromaans aanzicht. De toren heeft een getrapte opbouw die uitloopt in een vierkante toren met een tentdak en vier topgevels. Opgetrokken in baksteen, gedekt met leien. De lengte-as loopt van noordoost naar zuidwest (= priesterkoor).
Het transept en het koor zijn aan de buitenzijde lager dan het schip. In de kerk ligt de vloer van het transept en koor hoger dan die van het schip.
Het schip van de kerk dateert uit 1726. In 1900 en 1937 vonden verbouwingen plaats die de kerk een neoromaans aanzicht gaven.  Er zijn toen toegevoegd de toren, het toegangsportaal /narthex, het transept en het koor met daaraan vastgebouwd de sacristie. Opvallend in de kerk zijn de zware colonnetten tussen de vensters die niet geheel doorlopen tot de vloer en een dragende functie hebben voor het houten tongewelf. De narthex is door een glazen wand met glazen deuren afgescheiden van het kerkruimte.
De architecten van de bouw en de verbouwingen waren niet te achterhalen.
Tegen de voorgevel twee beelden van L. Schoepen (Aachen) uit 1900: rechts St. Antonius van Padua en links St. Petrus

Dichtstbijzijnde kolenmijn: Carolus Magnus te Ubach-Palenberg (Duitsland)
Rijksmonument 23855

Rimburg
De kerk is gelegen aan de rand van het oude deel van Rimburg aan de Brugstraat op ca. 100m ten noordwesten van het riviertje de Worm dat tevens de grens vormt met Duitsland. Aan de overzijde van de Worm ligt op Duits gebied kasteel Rimburg. Tegenover de kerk aan de Brugstraat de voormalige pastorie uit 1826.
Eeuwenlang vormde de Worm de kerkelijke grens tussen het aartsbisdom Keulen en het bisdom Luik.
Op het congres van Wenen in 1816 werd bepaald dat het riviertje de Worm de grens ging vormen tussen Nederland en Pruisen. Hierdoor werd de voormalige heerlijkheid Rimburg verdeeld in een Pruisische gemeente en in een Nederlandse gemeente, het grootste deel. Kasteel Rimburg kwam in het Pruisisch deel terecht.
In 1833 werd Rimburg een zelfstandige parochie en in 1887 werd de gemeente Rimburg op eigen verzoek samengevoegd met de gemeente Ubach over Worms. De gemeentes Ubach over Worms, Schaesberg en Nieuwenhagen vormden in 1982 samen de nieuwe gemeente Landgraaf.

De ramen
De kerk heeft rondboogvensters waardoor het gebouw een neoromaans aanzicht heeft. Vrijwel alle vensters zijn beglaasd met figuratieve gebrandschilderde glas-in-loodramen.
In het schip 2 x 5 hoge ramen van Max Weiss uit 1965-66. De ramen in het transept en de koorsluiting zijn uit 1940 van een onbekende kunstenaar. In het zuidertransept nog een kleurrijk raam van Ger Groeneveld uit 2019 (of 2014).
De maker van het rozetraam uit 1930 in de voorgevel van het oxaal/zangtribune is onbekend.
Recent is in 2014 onder het oxaal in de voorgevel van de narthex/toegangsportaal ter vervanging van het ornamentraam uit 1930 een Drievuldigheidsraam geplaatst door Atelier Felix uit Maastricht.
In de Mariakapel twee visitatie-ramen van Sjef Hutschemakers uit 2010 (kosten € 15.000), uitgevoerd door Atelier Felix.

Bronnen:
Website Kerkgebouwen in Limburg
Website www.glasmalerei-ev-web.de  Forschungsstelle Glasmalerei des 20. Jh (Limburg, Landgraaf-Rimburg)
https://nl.wikipedia.org/wiki/Drievuldigheidskerk (Rimburg)
https://Brokkelze.nl
J. Born (red.) Monumenten te kijk gezet, Kerken in Landgraaf, serie: Kijk op Landgraaf 8, Heemkundevereniging Landgraaf, 2013